İlkokulda yurttaşlık bilgisi, lisede sosyoloji, mantık, felsefe, tarih, coğrafya okuyan bir nesli temsil edenlerin yaşı bugün 70’li yaşlarını yaşayan nesildir.
Okuduğu okullarda 3 yazılı, bir sözlü imtihan olan bir neslin kalıntılarını iyi dinleyin gençler ve çocuklar; bu nesil anasını babasını huzurevine göndermeyen bir neslin çocukları, torunları olarak ne yazık ki aynı çizgiyi kendi takip edemiyor.
Gençlerimiz ve çocuklarımızın terbiye saydığı sevgi, hürmet, hoşgörü, haya, edep konularında ne yazık ki ana babalar olarak dedeler ve nineler olarak yönlendirmede yetersiz kaldık.
Bugün yaşadığımız olumsuz örnekler karşısında nemelazımcılık ön plana çıktı. Biz kendine güveni olan ama çevresine sevgi ve saygısı olmayan sadece kendisi için yaşayan egoist bir nesil değil sevgiyi, saygıyı, fedakarlığı, dostluğu, vefa duygusunu yerine göre başkalarının hayatı için kendi hayat tarzından fedakarlık yapan bir nesildik.
Bugün 70’li yaşlarını yaşayanlar olarak arkadaşlarımızın ailesini kendi ailemiz olarak kabul eder, namus kavramını buna göre göz önünde uygulardık.
Bu noktada bugün komşuluk kavramı hiç de hoş olmayan bir noktada.
İnsanların gönül yakınlığı denen kavram tamamen körelmiş durumda. Bu durum ne insanlığa ne türklüğe ne de müslümanlığa uyan bir durum değil…
Dışarıda yemek yemenin bile ayıp olduğu ve hatta ağzı oynatmanın bile ayıplandığı, her lokmanın eşit paylaşıldığı, çay bardağındaki şeker karıştırılırken kaşığın çıkardığı sesin ayıp olduğu, “hop deve kervanı mı geçiyor” diye ikaz edilen bir nesiliz.
Ana babalarımızın öğretmenlerimize “eti senin kemiği benim” diye teslim ettiği ve öğretmenimizin de bu emaneti gözünden sakınarak koruduğu kulağımıza çeken öğretmenimizi evde şikayet edemediğimiz ve böyle bir durumda babamızdan azar işiteceğimizi bilen bir nesiliz.
Ama bugün hemen şikayet yolu seçiliyor. Babamızın sözünün geçtiği ama annelerimize değer verdiği ailede fikir paylaşımının olduğu bir nesiliz.
Lise mezunu arkadaşlarımızın bugünkü üniversite mezunlarının yanında doktora yapmış bir insan kalitesinde olduğu bir neslin çocuklarıyız.
Siz bizim nesli küçümsemeyin. Bence bizim nesile benzemeye çalışın. İşte o zaman Türkiye kurtulur.
Mahmut Demirci

