Gönül Vazgeç
Böyle bitmez bu ömür
Ne sen kaçmaktan usandın
Nede ben ardından koşmaktan
Açsan bana gönül pencereni
Girsem beklersem sessizce
Uçmak istemezdim başka pencerelere
Konmazdım sensiz hiç bir yere
Engin denizlere sonsuz yeşilliklere
Yanı başında bir köşede öylece
Çırpsam kanatlarımı gönlünce
Ellerinle tutsan göğsünü ben çırpındıkça
Avuçlarının arasında versem son nefesim
Baksam saatlerce yüzüne bıkmadan
Elveda desem sonsuzluğa
Gülümseyerek
