ESKİ BİR FOTOĞRAF ÜZERİNE DÜŞÜNCELERİM…

Ahşap yatçılık sektörü üzerine bugüne kadar sayfalarca yazı yazdım.
Bu fotoğraf Alaplı’nın tekne, yat ve kayık konusunda ustaların ustasının yetiştiğini anlatan çok anlamlı, çok değerli bir fotoğraf aslında…
Tekneyi kızağa alan ustalar objektife işte bu şekilde poz vermişler.
Ahşap yatçılığa hayat veren eller, on yıllardır hem ülke ekonomisine önemli girdiler sağlıyor, hem de çocuklarının geleceği için çalışanlar madencilerimiz ile birlikte Emeğin başkenti Zonguldak’ı oluşturdular.
Alaplı’da ahşap yatçılığı mesleğini icra edenler İstanbul, Antalya, Bodrum, Marmaris başta olmak üzere ülkemizin dört bir yanına dağıldı.
Şimdi o ustaların çocukları ya babalarının yolundan gittiler ya da birçok etkili kuruluşun üst düzey yöneticisi oldu, Avukat oldu veya İş adamı oldu.
Şimdi o nesil geçmişte yaşadıkları o güzel günlerini arıyor.
Bugün Alaplı’da yeniden ahşap yatçılık hayat bulmaya başladı.
Herkesin ortak isteği o güzel günlerin tekrar yaşanması…
Olumsuz düşünmek istemiyorum.
Emeğin Başkenti Zonguldak ve Alaplı, “Emekli Kenti oldu” diyenler var ben buna karşıyım.
Şöyle eğitim düzeyine baktığımızda Alaplı LGS’de yıllardır Zonguldak birincisi Alaplı’dan çıkıyor.
Bugün Danıştay Başkanı Zeki Yiğit Alaplı’lı ve Türkiye’nin en önemli hukukçularından biri, bu ilçenin yetiştirildiği paşalar, generaller var, Genel Müdürler var, siyasette Milletvekili oldu, Yönetim Kurulu Başkanları var.
Alaplı için umutla beklenen özlenen günler mutlaka gelecektir, ben buna inanıyorum.
Geleceğimiz çocuklarına güzel bir Alaplı bırakmak için umudu yitirmemek lazım.
Dayanışma, birlik beraberlik, yardımlaşma çerçevesinde bir olunursa aşılmayacak hiç bir sorun da kalmayacaktır.