YARDIMLAŞMA BİLİNCİ VE RAMAZAN

Bilimsel ve teknolojik gelişmelerin hayatı kolaylaştırdığı modern dünyada insanın giderek bireyselleştiği, bencilleştiği, kimlik kaybına uğradığı acı bir gerçek olarak karşımıza çıkmaktadır. İnsanı mutsuz ve huzursuz bir hayatın öznesi kılacak bu durumdan ancak dinimizin rahmet ve bereket yüklü iklimine kavuşması kurtaracaktır. Bunun için yapılması gereken Rabbimizin bizi sağlıkla kavuşturduğu her anın kıymetini bilip hayırlı işler için değerlendirmek, özellikle de dinimizce mukaddes ve mübarek zaman dilimlerini fırsat bilerek işe koyulmaktır.
Yerine konması, depolanması, satın alınması mümkün olmayan bir kaynak olan zaman, devrin insanı tarafından düşüncesizce tüketilmekte, özellikle de sosyal ağ platformlarında acımasızca israf edilmektedir. Teknoloji sayesinde oturduğu yerden dünyayı dolaşıp her türlü bilgiye kolayca erişen, farklı ülkelerden arkadaş edinen insanın, sıkıntıda olan komşu, mahalleli ve ya akrabasından bihaber oluşu da işin acı olan farklı bir boyutudur.
Dinimiz, sosyal bir varlık olan insanın fıtratına uygun olarak etrafıyla ilgili olmasını ister. Yakın çevresi olan komşu, akraba, arkadaşlarıyla alakadar olmasını istediği gibi ‘Mü’minler ancak kardeştirler..’ ( Hucurat Suresi, 10) hitabı ilahisine uygun olarak da bütün Müslümanların sevinçleriyle sevinmesini, dertlerine de duyarsız kalmamasını bekler.
Yüce kitabında ‘Kim bir iyilik yaparsa ona bundan daha hayırlı karşılık vardır.’ (Kasas Suresi, 84) buyurarak inananları iyilik yapmaya teşvik eden Rabbimiz, ‘Ey iman edenler! Allah’a karşı saygılı olun ve herkes yarını için ne hazırladığına dikkat etsin!’ (Haşr suresi,18) diye buyurarak da müminlerin bu konuda daha hassas ve ilgili olmaları gerektiğini vurgular.
Dinimizde mali ibadetler kapsamında yer alan zekâtın ve Ramazan ayı ile ilgili olan fitrenin, Allah’ın bahşettiği maddi imkân ve sağlık nimetinin bir şükrü olarak yerine getirilmesini istediği emirlerinden olması yanında, insanın çevresindeki ihtiyaç sahiplerinin bilincine varmasını da sağlayan bir işlevi vardır. Bu bilince varan mü’min, gösterişten uzak ve maddi imkânsızlık içinde bulunan kimseleri incitmeden ibadetini yerine getirmelidir.
Aişe radıyallahu anha’ dan rivayet edildiğine göre, Resul-i Ekrem’in ailesi bir koyun kesmişlerdi. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem bir ara:
– “Ondan geriye ne kaldı?” diye sordu. Hz. Aişe:
– Sadece bir kürek kemiği kaldı, cevabını verdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber;
– “Desene bir kürek kemiği hariç, hepsi duruyor!” buyurdu. (Tirmizi, Sıfatu’l-kıyame 35)
Hadis-i Şeriften de anlaşılacağı üzere insanın Allah rızası için muhtaç kimselere verdikleri aslında onundur. Atalarımızın da dediği gibi ‘Ne verirsen elinle o gider seninle’ vesselam.