KONUP GÖÇENLER

Rabbimizin ilâhî kelâmı olan Kur’ân-ı Kerim’i okumak hem bir ibadet hem de Allah katında mükafatı büyük olan bir ameldir. Nitekim Fâtır Suresi’nde Rabbimiz şöyle buyurur:

“Allâh’ın kitabını okuyanlar, namazı özenle kılanlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan gizli açık başkaları için harcayanlar, asla zararla sonuçlanmayacak bir ticareti umabilirler. Zira Allah, karşılıklarını tam olarak verdiği gibi, lütfundan onlara fazlasını da verir. O, çok bağışlayıcıdır; şükrün karşılığını bol bol verendir.” (Fâtır, 29-30)

Yine Âl-i İmrân Suresi’nde ise  Rabbimiz şöyle buyurur:

“Onlar geceleri secdeye kapanarak Allah’ın âyetlerini okurlar.” (Âl-i İmrân, 113)

Bu âyetle Kur’ân okuyan mü’minler övülmüş ve onların önemli bir vasfına dikkat çekilmiştir. Peygamber Efendimiz’in hadis-i şeriflerinde de Kur’ân okumak övülmüş ve teşvik edilmiştir.

“Sizin en hayırlınız, Kur’ân-ı Kerim’i öğrenen ve öğreteninizdir.” (Buhârî, Fezâilü’l-Kur’ân 21) buyurarak öğrenmenin, okumanın ve başkalarına öğretmenin Allah katındaki kıymeti vurgulanmıştır. İslâm dünyasında bu hadisin yankısı büyük olmuş, asırlardır ümmet-i Muhammed Kur’ân’ı öğrenmek, okumak ve öğretmek için gayret göstermiştir.

Peygamber Efendimiz, Kur’ân-ı Kerim’i okuyan kimseler hakkında daima övgü dolu ve hoş ifadeler kullanmıştır. Şu olay buna güzel bir örnektir:

İbn Abbâs’tan rivayet edildiğine göre bir adam Peygamber Efendimiz’e gelerek:

“Ya Rasûlallah! Allah’ın en çok sevdiği amel hangisidir?” diye sordu.

Rasûlallah, “Konup göçenlerdir.” buyurdu.

Adam, “Konup göçenler kimdir?” diye sorunca,

Rasûlallah şöyle buyurdu:

“Kur’ân’ı baştan sona kadar okuyup bitirdikten sonra hemen yeniden başlayandır.”

İşte tam da bu sebeple biz mü’minler, Kur’ân-ı Kerim’i hatmettikten sonra Fâtiha ve Bakara Suresi’nin ilk beş âyetini okuyarak Mushaf-ı Şerîf’i kapatırız. Böylece yeniden o kutlu yolculuğa başlamış oluruz. Âlemlere rahmet Peygamber Efendimiz işte bu yolculuğa “konup göçenler” diyerek sürekli olarak okumaya dikkat çekmiştir.

Konup göçenler kervanına dahil olabilmek, Kelâmullâh’ın şefaatine mazhar olmak, Efendimizin övdüğü mü’minlerden sayılmak ve Kur’ân-ı Kerim’in emir ve yasaklarına uymak; bir mü’min için elbette en büyük başarıdır.

Kur’ân okumak, ucu cennete uzanan bir yolculuk değil de nedir?

Yüce Kitabımız bizim hayat rehberimizdir. Bizi karanlıklardan aydınlığa çıkaran, sırat-ı müstakîme ulaştıran bir yol haritasıdır. Kur’ân’ı rehber edinmeyenler ise bu dünyada sıkıntılar içinde kalır, çaresizce çırpınıp dururlar. Mevlânâ’nın şu dizesi ne kadar da anlamlıdır:

“Kur’ân âyetleri güneş gibidir. Kalp aynanı Kur’ân’la temizle ki onun nuru sende parlasın…”

Konup göçenler kervanına dahil olabilmek ve başkalarını da bu kervana dahil edebilmek duasıyla…