DUYARLILIK

Son zamanlarda günümüz insanı tarafından anlaşılması gerektiği gibi algılanamayan kavramlardan biri duyarlılık. Etrafında olup bitenlere ilgisiz kalmama; bir kişi, olay ya da durumla ilgili hassas düşünebilmeyi ve davranabilmeyi ifade eden duyarlılık ne yazık ki yitirilmeye yüz tutan değerler arasında. Dünyanın farklı bölgelerinde yaşanan dramlar bu gerçeği acı bir şekilde gözler önüne sererken umursamaz tavırlar içinde gününü gün edenlerin nasıl bir kişiliğe sahip oldukları farklı disiplinlerin konusu olabilir ama vicdanlarının çürümüş olduğunu söylemek de yersiz bir tanı olmayacaktır.

Hayatı kolaylaştıracağı umulan robotların üretildiği teknoloji çağının robotlaştırdığı insanlık duyarlılık konusunda sınıfta kalmak üzere. Kaza geçiren yahut zulüm veya şiddete maruz kalan birine yardımcı olmaya çalışmak gerekirken video çekerek bu durumu kendisine izlenme sayısı olarak kaydedenlerin teknolojiyi de yanlış anladıklarını söylemek mümkün. Muhtaç kimselere yardım yapılırken onları mahcup edecek şekilde yüz ve kimliklerini açık etmek de yine takdir toplama hevesinin başka bir boyutu. İnsan olan insan ‘Aynı şey benim başıma gelseydi ya da bana yapılsaydı ne hissederdim?’ diye düşünmeli ve ona göre davranmalı. Böyle düşünce ve davranış kalıplarını geliştirmek için de teknik eğitimle beraber değer ve maneviyat eğitiminin de olması insanımızı duygu ve vicdan gelişiminden yoksun robotlar olmaktan kurtaracaktır.

Yüce dinimiz İslam inancı ne olursa olsun sıkıntıya düşen, zulme uğrayan kimselere yardımcı olunmasını öğütler. Merhametle muamelenin kalpleri ısındıracağını vurgular. İyilik hareketi duyarlı olmakla başlar. Yüzyıllarca farklı coğrafyalarda farklı inanışlara sahip olan insanların maddi ve manevi ihtiyaçlarıyla ilgilenerek bir arada yaşayan Müslümanlar barış ve huzuru tesis etmişlerdir. Hal böyle iken yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim’de “Andolsun, size içinizden öyle bir elçi gelmiştir ki sıkıntıya uğramanız ona ağır gelir. O, size çok düşkündür. Müminlere çok şefkatli ve çok merhametlidir.”  ( Tevbe 9,128) diye tarif edilen bir peygamberin ümmeti olarak neden içinde yaşadığımız toplumun ihtiyaçlarına, değerlerine, hassasiyetlerine duyarsız kalıyoruz?

Duyarlı olmak; insana, topluma, çevreye ve tüm canlılara değer vermektir. Toplumsal sorunların çözümünde sorumluluk üstlenmek, iletişimde anlayışlı ve sabırlı olmaya çalışmaktır. Başkalarının sıkıntılarına, sevinç ve üzüntülerine ilgisiz kalmamak,  empati kurabilmektir. Yüce Rabbimizin verdiği nimetlerin ve emanetlerin farkında olmaktır. Emanete sahip çıkabilenlerden olmak duasıyla..